UNICEF Türkiye, Dünya Çocuk Hakları Günü’nde, Ulusal voleybolcu ve VakıfBank Spor Kulübü Grup Kaptanı Zehra Güneş’i çocuk hakları savunucusu olarak ilan ettiğini açıkladı. Bilhassa kız çocukları için değerli bir rol model olan ulusal atletimiz, ergenlik çağındaki kız çocuklarının desteklenmesi, özgüvenlerinin gelişmesi ve fırsat eşitliği sağlayacak projelerde vazife alacak. “Desteklenmenin ne manaya geldiğini çok güzel bildiğim için, öbür kız çocuklarını destekleyebilecek olmanın memnunluğunu yaşıyorum. Onlara hayallerine ulaşmak için çok çalıştıklarında her şeyin mümkün olduğunu göstermek istiyorum” diyen Zehra Güneş ile çocuk hakları savunuculuğunu konuştuk.
UNICEF ile iş birliği yapmaya nasıl karar verdiniz?
Öncelikle bu hayatımın, hayallerimin iş birliği diyebilirim. Uzun yıllardır hayalini kurduğum küresel ölçekli bir projenin kesimi olduğum için çok çok memnunum. Buna aslında ben karar vermedim; gerçek vakitte ortaya çıkan bir sinerji diyebiliriz. Daha evvel kendi çapımda, son derece güzel niyetli ancak amatör ruh halimle yaptığım toplumsal temaslar oldu, lakin yol beni sonunda UNICEF’in küresel ve stratejik aklıyla buluşturdu.
Çocuk hakları savunucusu olarak ne üzere çalışmalar yapacaksınız? Maksatlarınız neler?
Uzun soluklu hayallerimiz var. Ben, girdiği projeye yüzde 100’ünü vermeyi hedefleyen biriyim. Saha ziyaretleri yapmak, bir sportmen olarak kız çocuklarına ses olmak, ilham vermek en büyük dileğim. Birinci olarak, maç programım müsaade verirse sarsıntının 2’nci yılında, Hatay’da olmak istiyorum. Hatay hepimizin şahsi sorunu; hem UNICEF ile saha ziyareti yapmak hem de imkân olursa Hatay Voleybol Spor Kulübü’nü ziyaret etmek istiyorum.
“Ailem bana kendime inanmayı öğretti”
Özellikle ergenlik periyodundaki çocukların rol modellere çok muhtaçlığı olur ve bu noktada değerli bir misyonunuz var. Kırılganlığa daha açık taraf olan kız çocukları en çok nelere muhtaçlık duyuyor?
Ben elleri ve ayakları sınıf arkadaşlarından çok daha kocaman olan, kendi kabuğuna çekilmiş, utangaç bir kız çocuğuydum. Spor benim hayatımı değiştirdi; annem başta olmak üzere ailem bana kendime inanmayı öğretti. Kendine inanmalarını, pes etmemelerini, farklılıklarından beslenmelerini öneririm. Bunları bugün söylemek kolay üzere görünse de hayır, hiç kolay olmadı fakat oldu!
“Atatürk’ün kızı olduğunu unutma!”
Kız ve oğlan çocukları ortasındaki eşitsizlikle uğraşta, kız çocuklarına neler söylerdiniz?
Değerlisin, çok kıymetlisin. Hepimiz eşitiz. Atatürk’ün kızı olduğunu unutma; başarmak inatçı genlerimizde var. Kendine güvenmekten bir an olsun vazgeçme.
Son yıllarda kız çocukların voleybola ilgisi çok arttı. Onlara neler önerirsiniz?
Voleybolu uzun yıllardır takip edenler aslında bu ilgiye şaşırmıyordur. Hem kulüplerimiz hem de federasyonumuz uzun yıllardır bu yolda büyük emek harcadı. Düşünsenize 12-13 yıl evvel okul okul gezip potansiyelli çocukları altyapısına kazandıran kurumlardan bahsediyorum… Voleybol ülkemiz için kıymetli bir kültür olma yolunda ilerliyor. Hepimiz kendi sorumluluğumuzun şuurunda, bu kültüre dayanak olmaya devam etmeliyiz. Minik kız kardeşlerime ne öneririm? Biraz evvel de söylediğim üzere kendine inanmaktan bir an olsun vazgeçme. Tahminen üst düzey bir voleybolcu olamayabilirsin ancak voleybol ya da tercih ettiğin spor sana hayat uzunluğu ilham olabilir; öz disiplini ve istikrarı öğretir. Spordan ne olur vazgeçme!
Ergen ailelerine neler söylemek isterdiniz?
Biz 4 kardeşiz; ağabeyim ve iki kız kardeşim var. Ergenliğin ne demek olduğunu hem kendimden hem de kız kardeşlerimden ötürü âlâ bilirim. Kendimizi sevmekte zorlandığımız, vazgeçme dürtümüzün çok ağır olduğu dönemler… En çok desteklenmemiz gereken vakitler, bizi sevmekten ve bize inanmaktan vazgeçmeyin.
Desteklenmenin ehemmiyetini bildiğinizden bahsediyorsunuz? Sizin büyüme kıssanızda en büyük destekçileriniz kimlerdi? Size nasıl katkı sağladılar?
Annem, teyzem, babam… Hülasa ailem. 12 yaşındaki bir kız çocuğunu İstanbul üzere bir kentte, 3 vesait değiştirerek her gün idmana götüren annem, benim doğal kahramanım. 4 çocuklu terzi bir annenin çocuklarına inancının öyküsü bizimki aslında. Ve doğal ki kulübüm VakıfBank; bugün ben ve benim üzere yüzlerce gence umut olmaya devam ediyor. Okulumdaki seçmelerde bana inanan Hocam Uzman Saylan ve Fazilet Hangül bugün tahminen de bu öykünün saklı kahramanlarından.